

De Wapenborden
van de Orde
van het Gulden Vlies
Coats of Arms of
the Order of the Golden Fleece
Wapenbord voor de restauratie
Hoe ontcijfer je de wapenborden?
Elk Gulden-Vliesbord is volgens een bepaald stramien opgebouwd. Het schema toont de onderdelen en bijbehorende termen. Ridders die voor het Haagse kapittel kwamen te overlijden, hebben een afwijkend wapenbord. Helm, helmteken en dekkleden ontbreken dan; aan het opschrift is meestal "trespasses" toegevoegd.
Noordmuur
Wapenborden op de zuidmuur
Het restauratieproject van de wapenborden: passie van een bevlogen team
Erfgoed, onderzoek en restauratie
De vijfendertig wapenborden ter herinnering aan het Gulden-Vlieskapittel in 1456 in Den Haag, zijn vandaag de dag nog te bezichtigen in de Grote Kerk. Een uniek en bijzonder voorrecht dat gedeeld wordt met kerken in Gent, Brugge, Mechelen en Barcelona.[**break**]Deze schilderijen behoren tot het collectieve Europese erfgoed. De Haagse serie is in 2009 toegevoegd aan de lijst Wet tot Behoud Cultuurbezit.
In 2013 werd een langlopend restauratie- en conserveringsproject afgerond, uitgevoerd door de Stichting Restauratie Atelier Limburg (SRAL) en ondersteund door kunsthistorisch onderzoek vanuit de Radboud Universiteit Nijmegen. Materiaal-technisch, dendrochronologisch en historisch onderzoek werden ingezet om de schilderijen te analyseren en de restauratiegeschiedenis in kaart te brengen alvorens de behandeling gestart werd. Dit met verrassende en spectaculaire ontdekkingen tot gevolg .
Wist-je-dat:
De serie wapenborden op de lijst staat van de Wet tot Behoud Cultuurbezit en daarom Nederland niet mag verlaten?
De Haagse Gulden-Vliesborden zijn al 450 jaar oud en kunnen dankzij een vakkundig uitgevoerde en wetenschappelijke onderbouwde restauratie ook voor de komende decennia goed geconserveerd worden.
Sponsoren restauratie
Kwaliteit origineel eeuwenlang verborgen
Al vanaf het vroegste begin zijn de Haagse Gulden-Vliesborden regelmatig gerestaureerd. In vroegere tijden betekende ‘restaureren’ vaak ‘bijschilderen en overschilderen’.[**break**]Het originele schilderwerk lag daardoor soms eeuwen verborgen onder latere toevoegingen. Gwendoline Fife, senior-conservator bij SRAL en projectleider van de behandeling van de Gulden-Vliesborden, en kunsthistoricus Marjolijn Kruip deden gezamenlijk enkele bijzondere ontdekkingen.
“In de twintig jaar dat ik dit werk doe, is het de eerste keer dat ik schilderijen tegenkom die zo veel en zo grootschalig zijn overgeschilderd, en dat ook nog eens over zo'n lange periode”, aldus Fife. Kruip, die het historische en heraldische onderzoek van dit project uitvoerde, benadrukt: “Bijzonder is dat de overschilderingen gedateerd en geïnterpreteerd konden worden. Als ware detectives konden we het handelen en de keuzes van eerdere restauratoren in kaart brengen.”
Soms leidden vroegere ingrepen tot lastig beslissingen, zoals in het geval van het wapenbord van Frank van Borssele. In de achttiende eeuw werden delen van de houten planken vervangen. Links en rechts is het zestiende-eeuwse origineel te zien en in het midden de latere schildering. Samen met de Begeleidingscommissie werd besloten dat in de kwalitatief mindere overschilderingen die het detailrijke origineel bedekten, verwijderd zouden worden. De consequentie daarvan is nu nog te zien met het blote oog, daar waar de meest rechtse zuil en dwarsbalk in het wapenschild ietwat verspringen (link, Z03).
Wist-je-dat:
De planken van N05 (link, N05) en N15 (link, N15) van dezelfde boom komen? Tijdens het restauratieproject werd het hout van de Gulden-Vliesborden dendrochronologisch, dat wil zeggen op jaarringen, onderzocht.
Maar bovenal bleek uit het meest recente restauratieproject de kwaliteit van de originele schilderingen en de gebruikte materialen. Dit tekent het vakmanschap van de zestiende-eeuwse heraldische schilder.
Gallery foto’s en afbeeldingen
In de Grote Zaal werden lange tafels met banken opgesteld. Hoogstwaarschijnlijk zat Filips de Goede als soeverein van de Orde centraal, met de overige ridders aan weerszijden; de gasten aan andere tafels. De tafels waren gedekt met goud- en zilverwerk: goud voor de ridders en zilver voor de overige gasten. Kostbaar vaatwerk werd tentoongesteld om te pronken. Het zoutvat en het tafelschip behoorden tot de belangrijkste objecten.
Wist je dat: Van al dat goud- en zilverwerk zo goed als niets bewaard bleef? Vroeg of laat werd het in munterijen omgesmolten tot munten. Daarmee konden vervolgens oorlogen worden bekostigd. Op het Hollandse menu stonden vooral vis, wild en gevogelte. Everzwijnen, zwanen en pauwen waren echte lekkernijen. Producten kwamen of van de eigen boerderij op het Binnenhof, de omringende bossen, de hofvijver en de zee, of werden ingevoerd. Zo kwamen wijn en bier uit Duitsland, Frankrijk en Spanje. In de keukens, het bakhuis, het vleeshuis (lardier), de spijskamer (tredsoer) en de schenkkamer (buttelarye) op het Binnenhof werden de levensmiddelen bewaard en bereid.